Dedicated - Interview met Linar Ogenia

Door Ilrish Kensenhuis

Linar Ogenia (25) is performer en theatermaker. In 2007 studeerde hij af aan de Hogeschool voor de Kunsten Amsterdam, opleiding Mime. In zijn speelstijl zijn invloeden te zien van breakdance, martial arts en de mimetechnieken van Etienne Decroux.
Tijdens zijn studie richtte Linar samen met twee medestudenten de theatergroep Orange Guinea Pigs op. Onder deze naam hebben zij diverse voorstellingen gespeeld en de theatermakerprijs ontvangen tijdens de tiende editie van het Hollandse Nieuwe Festival. Linar was tevens te zien in de MC productie 'HRMNNH! Kung-Fu Hossel' en speelt dit theaterseizoen een rol in de MC productie 'The Last Poets'.
Een theaterbewerking van Christine Otten’s roman
De Laatste Dichters over de opkomst, de ondergang en voorzichtige wederopstanding van The Last Poets, een collectief jonge zwarte dichters en activisten uit de VS begin jaren zestig.

The Tantric Room is de naam van de solovoorstelling waarin Linar tijdens de elfde editie van het Hollandse Nieuwe festival te zien zal zijn. Lees hier een quote- interview met Linar over zijn voorstelling, Tantra, theatermaken, toewijding en trots.


'Er is zoveel dat verteld kan worden en daarin kan ik ook verdwalen'.

'Een werkproces is ook een leerproces'.
“Is die van mij”?

Ja, die is van jou. Kun je uitleggen in hoeverre dit bij het maken van de voorstelling The Tantric Room van toepassing is?
“Een werkproces is voor mij een leerproces omdat ik mezelf tijdens het maken tegenkom. Dat is ook bij het maken van deze voorstelling zo. Ik ben bezig ben met het maken van een Tantra- voorstelling. Tantra staat voor geestelijke verruiming. Het staat ook voor het niet bezig zijn met het einde, het waar je naartoe gaat. Binnen seks is Tantra gerelateerd aan het niet bezig zijn met het orgasme, zeker als man zijnde. Tantra heeft als specifiek ideaal om problemen en obstakels niet uit de weg te gaan, maar verantwoordelijkheid te nemen voor het eigen leven en daarom moeilijkheden en emoties te confronteren en te overwinnen. De geestelijke groei ontstaat door al de eigenschappen en neigingen te transformeren en te richten op het hogere spirituele doel.



In The Tantricroom volgen de toeschouwers een man die op zoek lijkt te zijn naar het ultieme antwoord op de vraag “ wat willen vrouwen nou eigenlijk van mannen”. Hij zoekt hier op allerlei manieren naar, probeert het op een lieve manier maar schuwt ook de tactieken van een Antilliaanse player niet die na je gevraagd te hebben of 'hij je poesje mag lenen' al honing likkend een liefdesgedicht reciteert.
Hij maakt het publiek metgezel van zijn zoektocht die hem uiteindelijk niet (alleen) naar het antwoord op de eerder gestelde vraag zal leiden maar hopelijk ook naar zichzelf. Hoe dat afloopt is op dit moment nog niet duidelijk, maar daar repeteer ik in de komende tijd naartoe.
Ik heb gemerkt dat ik in dit repetitieproces soms toch bezig wilde zijn met hoe ik dingen wilde laten eindigen. Zo heb ik gemerkt dat ik bezig was met het tegenovergestelde van waar mijn voorstelling over gaat. Ik heb hier met mijn begeleider John Serkei over gesproken. Het is fijn om zo af en toe met andere mensen van gedachten te wisselen over de dingen die zich anders enkel in mijn hoofd afspelen. Ik hoef dan niet alleen te strugglen.

'Ik wil sowieso een carrière waarin ik mensen kan laten lachen en kan laten huilen. Het is allemaal theater'.
“Niet gezegd. Eerst dacht ik wel zo rooskleurig nu niet meer. Je kunt dat namelijk wel van te voren beslissen en bepalen maar dan ben je toch bezig met het eindpunt. De weg daar naartoe is even zo belangrijk.
Daarmee wil ik niet zeggen dat ik 'wel zie waar het schip strand' maar de weg ergens naartoe is belangrijk, die kan ik niet controleren.

Het is een citaat van acteur Jim Carrey. Hoe bevalt jouw carrière je sinds je 2 jaar geleden afstudeerde.
"Mijn carrière bevalt me, er komen steeds nieuwe dingen op mijn pad. Ik heb me soms wel afgevraagd of ik het allemaal nog wel wilde. Op die momenten wilde ik gewoon een 'nine to five job' en wilde ik niet diep in mezelf op zoek gaan. Iets wat bij theatermaken vaak wel nodig is. Ik wilde dan niet dealen met dingen die zich innerlijk afspeelden. Door die gevoelens te delen met anderen heb ik een manier gevonden om hier toch mee te dealen. Kijk, het is in je hoofd vaak een soort weegschaal en vervelende dingen wegen daarop vaak zwaarder. Door daar met iemand over te praten zie je dingen in een ander perspectief.”

'Mijn fascinatie was en is hoe ik hiphop, breakdance en spoken word kan mixen in het theater'.
“Ja, die is wel van mij! Volgens mij heb ik deze elementen samengebracht in mijn eigen stijl. Het enige wat ik niet doe is rappen. Tijdens een repetitie van The Tantricroom was ik op zoek naar beelden van een gekwetste en bange jongen. Deze vond ik door stills te maken die weer afgeleide waren van breakdance bewegingen. Ook experimenteer ik in The Tantricroom met spoken word. Ik zoek ernaar in de manier waarop ik praat, ik praat als het ware met 'vuur' in mijn stem. Zo krijgt het een plek in mijn voorstelling. Verder repeteer ik ook echt zoals een producer een beat zou maken, of een MC een freestyle zou doen. Ik doe gewoon wat er in me opkomt, volg mijn impulsen. Dit helpt me om los te komen van de censuur. Door deze manier van werken ben ik tot het besef gekomen dat ik op toneel alles mag zeggen en dat ik steeds blijf leren.
Natuurlijk weet ik dat er regels zijn 'but I just keep pushing the envelope'.”

'We kunnen werken met elkaars kwaliteiten'.
“Geen quote van mij”.
Er stond ook nog bij: 'we zijn niet bang om met elkaars stijlen te werken'.
“ O, dat gaat over Orange Guineapigs. De groep waarin ik samen met Sharon Bouman en Laurens Oliveiro speelde.
Toen speelde je met 2 anderen samen. Nu maak je een solo, voel je je alleen?
Ik heb me even alleen en in de steek gelaten gevoeld. Maar ik heb hen misschien ook wel in de steek gelaten, dus het heeft geen zin om met vingers te gaan wijzen. Ik heb in mijn periode bij Orange Guinea Pigs gemerkt dat ik samen kan werken. Dat iedereen een ander verhaal of andere stijl heeft, is niet erg, als je er maar over kan praten. Nu ik deze solo maak loop ik aan tegen dingen die ik in teamverband niet had. Ik kan dan aan Sharon, die ervaring heeft met het maken van solo's, vragen of zij die dingen herkent en daar mijn voordeel mee doen.”

'Muziek en stilte zijn goed met elkaar te combineren want muziek wordt gemaakt met stiltes en stiltes zitten vol met muziek'.
“Niet gezegd. Ik kan hierover alleen maar zeggen dat je door middel van muziek mensen ook de kans geeft om naar je te kijken. Ik hoef op toneel niet altijd alles te laten zien ik kan daarvoor ook een medium als muziek gebruiken. Stil zijn heeft daarentegen ook zijn kracht.”

Dat was een citaat van acteur en mime artiest Marcel Marceau.
Nog een:'Hetgeen waaraan het de mens het meest ontbreekt is de wil'.
“Geen quote van mij. De wil is het soms die mij blokkeert. Ik wil juist veel. Ik wil ergens naartoe.”

Acteur en mime artiest Etienne Decroux, zei dit. Wat powert die wil, wat is je drive?
"Wat mij powert is de wil om mensen de ogen te openen. Ik wil ze laten zien dat ze niet alleen zijn met de issues waar ze mee dealen.
Kijk, ik wil mensen niets leren als ze naar mijn voorstelling komen, maar als iemand komt en die persoon wordt boos dan ben ik blij als die persoon van zichzelf ontdekt waarom. En daar iets mee doet. Mensen gaan dan hun eigen normen en waarden opnieuw evalueren. Het is heel wat als je dat bereikt."

Je ouders kwamen vanuit Bonaire naar Nederland. In een spoken word vers vertel je over hun keuzes, hun lot en de toevalligheden waardoor ze hier zijn gebleven. Speelt hun leven een rol in jouw keuze voor theater?
"Het is niet zo dat ik dit doe omdat mijn ouders de kans niet hebben gekregen. Zij hebben dergelijks gedaan maar zijn er niet mee door gegaan. Mijn vader danste salsa en schreef verschillende Antilliaanse liederen en mijn moeder deed aan traditioneel Antilliaans volksdansen. Zij hebben keuzes gemaakt, ik maak andere keuzes."



Jij lijkt geslaagd in de keuzes die je tot dusverre hebt gemaakt, zijn je ouders ook trots op je?
"Ouders willen altijd het beste voor hun kinderen en geslaagd ben ik voor hen gelukkig niet alleen met een koopwoning en een paar auto's voor de deur. Ik laat zien dat er verschillende bronnen zijn om uit te putten en te bereiken wat je daadwerkelijk wilt. Mijn vader zegt me wel altijd wat ik nog zou kunnen veranderen aan mijn performance maar trots zijn ze zeker wel.”